makeself

του έργου makeself είναι ένα μικρό shell script το οποίο δημιουργεί μια αυτο-εκχυλίσιμης αρχείο tar.gz από έναν κατάλογο. Το αρχείο εμφανίζεται ως ένα σενάριο φλοιού (πολλοί από αυτούς έχουν ένα επίθημα Οδηγείστε), και μπορεί να ξεκινήσει ως έχει.
Το αρχείο τότε θα αποσυμπιέσει το ίδιο με έναν προσωρινό κατάλογο και ένα προαιρετικό αυθαίρετη εντολή θα εκτελεστεί (για παράδειγμα, ένα script εγκατάστασης). Αυτό είναι αρκετά παρόμοια με τα αρχεία που δημιουργούνται με το WinZip Self-Extractor στον κόσμο των Windows. Makeself αρχεία περιλαμβάνουν επίσης τα αθροίσματα ελέγχου για την ακεραιότητα της αυτο-επιβεβαίωσης (αθροίσματα ελέγχου CRC ή / και MD5).
Το ίδιο σενάριο makeself.sh χρησιμοποιείται μόνο για να δημιουργήσει τα αρχεία από έναν κατάλογο των αρχείων. Το προκύπτον αρχείο είναι στην πραγματικότητα ένα συμπιεσμένο (χρησιμοποιώντας το gzip, bzip2, ή συμπίεση) TAR αρχείο, με ένα μικρό στέλεχος σενάριο κελύφους στην αρχή.
Αυτό το μικρό στέλεχος εκτελεί όλα τα βήματα της την εξαγωγή των αρχείων, που τρέχει το ενσωματωμένο εντολή, και την απομάκρυνση των προσωρινών αρχείων όταν είναι πάνω από όλα. Ό, τι ο χρήστης πρέπει να κάνει για να εγκαταστήσετε το λογισμικό που περιέχεται σε ένα τέτοιο αρχείο είναι να "τρέχει" το αρχείο, δηλαδή sh ωραία software.run.
Θα ήθελα να συστήσω χρησιμοποιώντας το "Run" (το οποίο εισήχθη από ορισμένα αρχεία Makeself απελευθερώνεται από Λόκι λογισμικού) ή "sh" κατάληξη αυτών των αρχείων να μην συγχέουμε τους χρήστες, αφού ξέρουν ότι στην πραγματικότητα κέλυφος scripts (με πάρα πολλά δυαδικών δεδομένων που είναι συνδεδεμένος να όμως!).
Χρήση
Η σύνταξη του makeself είναι η ακόλουθη:
makeself.sh [args] archive_dir όλνκα_αξρείνπ startup_script ετικέτα [script_args]
args είναι προαιρετικές επιλογές για Makeself. Τα διαθέσιμα αυτά είναι:
--version: Εκτυπώνει τον αριθμό έκδοσης στο stdout, τότε τερματίζεται αμέσως
--gzip: Χρησιμοποιήστε το gzip για τη συμπίεση (είναι η προεπιλογή σε πλατφόρμες στις οποίες gzip είναι ευρέως διαθέσιμα, όπως το Linux)
--bzip2: Χρήση bzip2 αντί gzip για καλύτερη συμπίεση. Η εντολή bzip2 πρέπει να είναι διαθέσιμη στη διαδρομή εντολή. Θα ήθελα να συστήσω να ορίσετε το πρόθεμα σε κάτι σαν «.bz2.run» για το αρχείο, έτσι ώστε οι δυνητικοί χρήστες γνωρίζουν ότι θα πρέπει bzip2 για να το εξαγάγετε.
--compress: Χρησιμοποιήστε το UNIX "συμπιέζουν" εντολή για να συμπιέσει τα δεδομένα. Αυτή πρέπει να είναι η προεπιλογή σε όλες τις πλατφόρμες που δεν διαθέτουν gzip.
--nocomp: Μην χρησιμοποιείτε οποιαδήποτε συμπίεση για το αρχείο, το οποίο στη συνέχεια θα είναι ένα ασυμπίεστο TAR.
--notemp: Το παραγόμενο αρχείο δεν θα εξαγάγετε τα αρχεία σε έναν προσωρινό κατάλογο, αλλά σε ένα νέο κατάλογο που δημιουργείται στον τρέχοντα κατάλογο. Αυτό είναι καλύτερο να διανέμουν πακέτα λογισμικού που μπορεί να εξάγει και να συγκεντρώσει από μόνες τους (δηλαδή να ξεκινήσει τη σύνταξη μέσω του ενσωματωμένου script).
--current: Τα αρχεία θα εξαχθούν στον τρέχοντα κατάλογο, αντί σε ένα υποκατάλογο. Η επιλογή αυτή συνεπάγεται --notemp παραπάνω.
--follow: Ακολουθήστε τις συμβολικές συνδέσεις στο εσωτερικό του καταλόγου του αρχείου, δηλαδή αποθηκεύουν τα αρχεία που επεσήμανε αντί των ίδιων των συνδέσμων.
--append (νέα σε 2.1.x): Προσάρτηση δεδομένων σε ένα υπάρχον αρχείο, αντί να δημιουργήσει ένα νέο. Σε αυτή τη λειτουργία, οι ρυθμίσεις από το αρχικό αρχείο επαναχρησιμοποιηθούν (τύπος συμπίεσης, ετικέτα, ενσωματωμένο script), και ως εκ τούτου δεν χρειάζεται να προσδιορίζονται και πάλι στη γραμμή εντολών.
--header: Makeself 2.0 χρησιμοποιεί ένα ξεχωριστό αρχείο για να αποθηκεύσετε το απόκομμα κεφαλίδα, που ονομάζεται "makeself-header.sh". Από προεπιλογή, υποτίθεται ότι είναι αποθηκευμένο στην ίδια θέση όπως makeself.sh. Αυτή η επιλογή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να καθορίσει την πραγματική θέση του, αν έχει αποθηκευτεί κάπου αλλού.
--copy: Μετά την εκχύλιση, το αρχείο θα πρέπει πρώτα η ίδια εξάγει σε έναν προσωρινό κατάλογο. Η κύρια εφαρμογή της είναι να επιτρέψει αυτόνομο εγκαταστάτες αποθηκεύονται σε ένα αρχείο Makeself σε ένα CD, όταν το πρόγραμμα εγκατάστασης θα χρειαστεί αργότερα να κάνετε unmount το CD και να επιτρέψει ένα νέο που θα εισαχθεί. Αυτό αποτρέπει "Σύστημα Αρχείων απασχολημένος" σφάλματα για τους εγκαταστάτες που εκτείνονται σε περισσότερα από ένα CD.
--nox11: Απενεργοποίηση της αυτόματης αναπαραγωγής ενός νέου τερματικού σταθμού στο X11.
--nowait: Όταν εκτελούνται από έναν νέο τερματικό X11, απενεργοποιήστε το ερώτημα του χρήστη στο τέλος της εκτέλεσης σεναρίου.
--nomd5 και --nocrc: Απενεργοποιήστε τη δημιουργία ενός αθροίσματος ελέγχου MD5 / CRC για το αρχείο. Αυτό επιταχύνει τη διαδικασία εκχύλισης εάν ο έλεγχος της ακεραιότητας δεν είναι απαραίτητη.
--lsm αρχείου: Παροχή και αρχείο LSM να makeself, που θα ενσωματωθεί στο παραγόμενο αρχείο. Τα αρχεία LSM περιγράφουν ένα πακέτο λογισμικού με έναν τρόπο που είναι εύκολα parseable. Η είσοδος LSM μπορεί στη συνέχεια να ανακτηθούν αργότερα με τη χρήση του «-lsm επιχείρημα στο αρχείο. Μια Exemple ενός αρχείου LSM είναι εφοδιασμένο με Makeself.
archive_dir είναι το όνομα του καταλόγου που περιέχει τα αρχεία που πρέπει να αρχειοθετηθεί
Όνομα_αρχείου είναι το όνομα του αρχείου που θα δημιουργηθεί
ετικέτα είναι αυθαίρετη συμβολοσειρά κειμένου που περιγράφει το πακέτο. Θα εμφανιστεί κατά την εξαγωγή των αρχείων.
startup_script είναι η εντολή που θα εκτελεστεί μέσα από τον κατάλογο των αρχείων που έχουν εξαχθεί. Έτσι, αν θέλετε να εκτελέσετε ένα πρόγραμμα να περιλαμβάνει σε αυτόν τον κατάλογο, θα πρέπει να προτάξετε την εντολή σας με "./". Για παράδειγμα, ./program θα είναι μια χαρά. Οι script_args είναι επιπρόσθετος επιχειρήματα για αυτήν την εντολή.
Τι νέο υπάρχει σε αυτήν την έκδοση: